Bericht uit quebec

Alles is in het frans, de bonjours en excuzes mois vliegen me om de oren. Ik ben duidelijk in het franstalige deel van Canada aangekomen. Het historische Quebec is mijn thuis voor de komende vier dagen. Als met mijn tien kilo wegende backpack de stijle Sainte ursula op loop wordt ik er weer even aan herinnerd hoe plat nederland ook alweer is.

Ik moet zeggen dat ik het, ondanks de dagelijkse work-out van hellingen en trappen op en af lopen een leuke stad vind.  Na de eenzaamheid van een cel en een lange busreis, heb ik wel zin in wat gezelschap. Samen met een amerikaanse mexicaan en een puertoricaanse lopen we het nieuwere gedeelte van de stad in. Om het oude deel van de stad met de hostel tour mee te doen.
Een goede introductie van de stad. Vooral de krappe straatjes van petit champlain in het sfeervolle basse ville is gezellig druk met toeristen. Het lijkt een beetje op de parijse wijk montmartre. De volgende dag loop ik de route nog een keertje om lekker een mixje van toeristische en artistieke winkeltjes te bekijken.

Quebec is een oude vestigingsstad en dat is goed te zien aan de hoge muren. Het mooiste stukje is de citadelle met daarnaast abraham's plaines. Het vroegere verdedigingsveld is tegenwoordig een prachtig stukje groen in de stad.

Ook leuk om te doen is een veertochtje naar de overkant. Levis, is een klein dorpje en je het pondje niet perse af (neem dan een enkeltje en blijf zitten). Ik had een retourtje genomen om even een lunch pauze te houden aan de overkant.

Over eten gesproken. Poutine is een gerecht dat ze in quebec serveren. Ik heb een 2.0-versie gegeten. En ik vond het zo lekker dat ik nog een keer terug ben gegaan naar Le Chick Shack voor een grote versie met rundvlees.

Vlakbij quebec stort de montmorency waterval naar beneden. Tien meter higer dan de niagara falls en in  een stuk natuurlijkere omgeving. Een gezellig dagje met wat hostelmensen. Daar kunnen jullie maandag over lezen. Dan ga ik vandaag het oude Montreal ontdekken.

------
Bonjour, excusez moi and merci, its all French around me. Obviously, I've arrived in french Canada. The historic city of quebec is goining to be my home for the next four days. While I'm walking up hill with my 10kg backpack, it reminds me that I come from one of the flattest countries in the world.

Despite the daily work-out of stairs and hills, I like this city a lot. It's a great city to just walk around for a bit.
After the loneliness of my jail night and the long bus ride, I find myself in the company of a n american mexican and a puertorican girl
discovering the city. The old oartvof the city, we visit with the free hostel tour. A great introduction to the city. It's buzzing with people in the small allies. Especially in the paris looking petit champlain.
The next day I return on my own to browse the mix of touristy and artistic shops.

The city of Quebec has perserved it's defensive walls. Most obviously at the citadel. Right next door are the plains of abraham, nowadays a beautiful green space for the city.
It's also a lot of fun to take the ferry to the small town across the river, levis.
Although, there's not much to see. So, you could take a single ride and just stay on the ferry.
I took a return trip and had a nice lunch break.

Now that we're on the food topic. Poutine. It's a special dish served in quebec. I had a 2.0-version at le chick shack and liked it so much that I returned for the big bowl with beef.

Nearby Quebec city, you can make a trip to the montmorency waterfalls. Ten meter higher than the famous niagara falls and set in a mire natural environment. It made for a great day with other hostellers. You can read about it on monday, while I'm exloring old montreal today.

Bericht uit quebec

Alles is in het frans, de bonjours en excuzes mois vliegen me om de oren. Ik ben duidelijk in het franstalige deel van Canada aangekomen. Het historische Quebec is mijn thuis voor de komende vier dagen. Als met mijn tien kilo wegende backpack de stijle Sainte ursula op loop wordt ik er weer even aan herinnerd hoe plat nederland ook alweer is.

Ik moet zeggen dat ik het, ondanks de dagelijkse work-out van hellingen en trappen op en af lopen een leuke stad vind.  Na de eenzaamheid van een cel en een lange busreis, heb ik wel zin in wat gezelschap. Samen met een amerikaanse mexicaan en een puertoricaanse lopen we het nieuwere gedeelte van de stad in. Om het oude deel van de stad met de hostel tour mee te doen.
Een goede introductie van de stad. Vooral de krappe straatjes van petit champlain in het sfeervolle basse ville is gezellig druk met toeristen. Het lijkt een beetje op de parijse wijk montmartre. De volgende dag loop ik de route nog een keertje om lekker een mixje van toeristische en artistieke winkeltjes te bekijken.

Quebec is een oude vestigingsstad en dat is goed te zien aan de hoge muren. Het mooiste stukje is de citadelle met daarnaast abraham's plaines. Het vroegere verdedigingsveld is tegenwoordig een prachtig stukje groen in de stad.

Ook leuk om te doen is een veertochtje naar de overkant. Levis, is een klein dorpje en je het pondje niet perse af (neem dan een enkeltje en blijf zitten). Ik had een retourtje genomen om even een lunch pauze te houden aan de overkant.

Over eten gesproken. Poutine is een gerecht dat ze in quebec serveren. Ik heb een 2.0-versie gegeten. En ik vond het zo lekker dat ik nog een keer terug ben gegaan naar Le Chick Shack voor een grote versie met rundvlees.

Vlakbij quebec stort de montmorency waterval naar beneden. Tien meter higer dan de niagara falls en in  een stuk natuurlijkere omgeving. Een gezellig dagje met wat hostelmensen. Daar kunnen jullie maandag over lezen. Dan ga ik vandaag het oude Montreal ontdekken.

------
Bonjour, excusez moi and merci, its all French around me. Obviously, I've arrived in french Canada. The historic city of quebec is goining to be my home for the next four days. While I'm walking up hill with my 10kg backpack, it reminds me that I come from one of the flattest countries in the world.

Despite the daily work-out of stairs and hills, I like this city a lot. It's a great city to just walk around for a bit.
After the loneliness of my jail night and the long bus ride, I find myself in the company of a n american mexican and a puertorican girl
discovering the city. The old oartvof the city, we visit with the free hostel tour. A great introduction to the city. It's buzzing with people in the small allies. Especially in the paris looking petit champlain.
The next day I return on my own to browse the mix of touristy and artistic shops.

The city of Quebec has perserved it's defensive walls. Most obviously at the citadel. Right next door are the plains of abraham, nowadays a beautiful green space for the city.
It's also a lot of fun to take the ferry to the small town across the river, levis.
Although, there's not much to see. So, you could take a single ride and just stay on the ferry.
I took a return trip and had a nice lunch break.

Now that we're on the food topic. Poutine. It's a special dish served in quebec. I had a 2.0-version at le chick shack and liked it so much that I returned for the big bowl with beef.

Nearby Quebec city, you can make a trip to the montmorency waterfalls. Ten meter higher than the famous niagara falls and set in a mire natural environment. It made for a great day with other hostellers. You can read about it on monday, while I'm exloring old montreal today.

Bericht uit Ottawa - message from Ottawa

Looking for English? Scroll down a bit!

Eigenlijk wilde ik twee nachten de gevangenis in. Helaas, zat het hi-hostel gevestigd in de oude gevangenis in ottawa compleet volgeboekt. Vanwege de marathon waar ik niet vanaf wist. Gelukkig wordt ik geweldig goed geholpen door de mensen van het hostel om mijn andere overnachtingen te regelen. Dus mocht ik 1 nachtje genieten van mn eigen cel en 's avonds rond een uur of 12 de bus in naar Quebec.

De hoofdstad van canada lijkt minder groots en stads dan dat ik van een hoofdstad verwachtte.
Het parlement, naar Brits model is er gevestigd en he kunt een gratis rondleiding doen.
Die ben ik begonnen, maar ik heb m niet afgemaakt. In plaats daarvan heb ik de security heren laten schrikken door bijna flauw te vallen. Combinatie van een lange busreis de dag ervoor, warm weer (het kan toch in canada!) en met veel (meer dan 50) mensen aan een tour beginnen. Blijkbaar is dat niet mijn ding.
Na buiten even in het gras gezeten te hebben en wat te eten en te drinken voelde ik me al een stuk beter.

Na een wandelingetje over en langs de historische  rideau sluizen heb ik de watertaxi naar de overkant genomen.
Ottawa heeft zeker geen te kort aan musea, maar een van de aanraders is musee de civilazation. En dan ook nog heel specifiek de canada hal.
Met de tijd mee loop he doir dorpjes en zelfs een vertrekhal van een vliegveld.

Inmiddels is het bijna etenstijd. Daarvoor ga ik richting Byward market. Het is een kleine versie van de londense covent garden market.

Winkeltjes, eten en straatartiesten. Een prachtige combinatie op zonnige dagen als deze. Ik heb een heerlijke traditionele taiwanese wonton soep. Veelste grote kom. Maar wel een gezellig gesprekje met sophie. Die hier woont, maar nog niet bij wang's noodle house.
Nog even slenteren en na wachten, lezen en schrijven in de lobby van het hostel weer richting de bus.

Om half 3 s nachts kom ik aan op het busstation in Montreal. Dat betekent 3, 5 uur wachten op de eerste bus naar quebec om 6 uur. En gelukkig is canada tot nu toe een heel veilig land gebleken. Een nachtbewaker loopt zijn rondjes, de schoonmakers doen hun werk en een enkele andere passagier wacht met mij mee.
De bus is keurig op tijd en als ik na ongeveer 3 uur wakker word zijn we al bijna in quebec.

Daar zit ik nu en zaterdag kunnen jullie lezen wat ik hier gedaan en gezien heb. Zelf zit ik alweer in mijn laatste stad in canada, montreal.
----
I wanted to lock myself up in jail for two nights actually. Sadly enough, the hi-hostel in the old ottawa jail was fully booked. I didn't know about the marathon happening this weekend. Thankfully the people at the front desk help me out wonderfully, booking my other stays.
After one night in my own cell I get to explore this city and then go on a bus to quebec at midnight.

The capital city of canada isn't as overwelming as what I might expected from it. You can visit the parliament building on a free tour. I joined in, but didn't finish it. Instead I scared the security guards by almost fainting. The long bus ride from the day before combined with a bit too many touristst packed togheter on this hot day m just isn't my thing apparently.
After chilling out in the grass and having some lunch I felt much better.

After a short walk at the historic rideau locks, I take a water taxi to the other side of the river.
Ottawa isn't short on museums, but I would recommend the museum of civilization. And specifically the canada hall.
While going through time you walk right throuh the middle of villages and even a departure hall of an airport.

It's close to diner time when I head to byward market. You could say it's a smaller version of London's famous covent garden. Sunny days like these are perfect for the mix of small shops, food and street artists. I have a huge bowl of traditional taiwanese wonton soup. Through dinner I have a great chat with sophie, who lives in ottawa, but hadn't had a soup at wang's noodle place eighter.
After some more strolling around I spend the rest of my waiting time at the hostels lobby writing and reading.

At a nightly half past two I arrive at the busstation of Montreal. Canada has been very safe up until now, the security guard walks his rounds, there are cleaners doing their job and a few other people wait with me for the first busses that leave at 6 in the morning.

The bus arrives right on time and when I wake up after almost 3 hours, we have almost arrived in quebec city. That's where I am right now and you can read about what I've been seeing and doing next saturday. And I will be in Montreal then, my last stop before I move on from canada.

Bericht uit Guelph - message from Guelph

Looking for English? Scroll down a bit!

Het is een uur of 7 's ochtends als ik gedag zeg tegen het fijne hostel in toronto. M'n backpack gaat weer mee en niet veel later zit ik voor twee uur in de bus.

Sinds januari heb ik regelmatig mailcontact met Lynda, een nicht van mijn moeder. Ik heb afgesproken bij het busstation van Guelph haar woonplaats.
Ik ben wat eerder dan de afgesproken tijd, maar het duurt niet lang voor ik iemand op me af zie komen die net zo zoekend kijkt als ik. Dat moet lynda zijn! En jawel hoor er gaan twee armen de lucht in en niet veel later heb ik een welkomsknuffel te pakken.

We beginnen met een koffie en een thee voor mij bij Tim Hortons. Een canadese koffieketen die je overal tegen komt. We hebben nogal wat (bij) te praten en tegelijk leren we elkaar steeds beter kennen tijdens alle gesprekken.

Waarschijnlijk de bekendse inwoner van Guelph is de dichter en kolonel in de Eerste Wereldoorlog, John McCrae. In zijn geboortehuis is een klein museum/memorial gevestigd. Zijn bekendste gedicht is In Flanders fields (het lukt op dit moment niet om werkende linkjes te posten, dus jullie zullen zelf even moeten googlen ben ik bang...).
Het museum focust op informatie over en herinneringen aan de Eerste Wereldoorlog. Buiten staat de memorial garden in vol met kleurige bloemen. We eten heerlijk ijs bij the boathouse. Bijna net zo goed en royaal opgeschept als de echte italiaanse gelati.

Na twee dagen praten, lachen, fotos kijken, ontspannen en familie ontmoeten, moet ik helaas gedag zeggen. Tijdens de lange busrit naar Ottawa (ongeveer 7 uur), moet ik regelmatig even met een glimlach terugdenken aan de mooie momenten.

Dankjewel lynda voor alle hartelijkheid, goede zorgen en mooie gebreide sjaal (hij kwam goed van pas vandaag in het frisse Quebec!).
-----
It's about 7 in the morning when I wave goodbye to the great toronto hostel. Just a short moment later and me and my backpack are on a bus for two hours.

Since January i've been in touch via email with Lynda, a cousin of my mum. We agreed to meet at the busstation of Guelph. I'm a little early, but it doesn't take long before a lady comes walking over who is, like me looking for someone. That must be lynda! It doesn't take long before I receive a warm welcome hug from her.

We start off with a cup of coffee and tea for me at Tim Hortons. A canadian coffee chain you find anywhere. We have a lot to talk about as well as getting to know each other better with every other chat.
The canadian poet and colonel in the First World War, John McCrae is probably the most famous person in Guelph. He is best known for his poem 'in flanders fields'. His house of birth has become a small memorial museum, focussing on his work and information on and in rememberance of the First World War. After that we have a great ice cream at the boat house. It's almost as good and generously served as the real gelati in italy.

After two days of chatting, laughing, looking at photos, relaxing and meeting with more family it's time to say goodbye. During the long bus ride (about 7 hours) to ottawa a smile comes on my face when I think of all the good memories.

Thanks lynda for your good care and the beautiful  handknitted scarf (it came in handy today in the windy city of quebec).

Liebster award!

Lookin' for English? Scroll down a bit!

Ik kreeg de afbeelding niet gekopieerd opmn tablet, dus lieve lezers die volgt nog eens..

Mijn lijstje reisblogs die ik volg blijft maar groeien. De liebster award is er voor de (startende) reisbloggers en ik heb 'm gehad van susanisweg!
Zij heeft een light versie opgesteld wat goed past bij mijn leven uit een rugzak op dit moment.
Zoals ik op twitter beloofde, heb ik bij de niagara falls eens nagedacht over antwoorden en de nieuwe vragen!

1. Als je behalve in ruimte ook in tijd zou kunnen reizen, waar en in welke tijd zou je dan eens een kijkje wilen nemen?
Ik zit op het moment van schrijven in de stad Quebec. Een stad met een rijke, interessante geschiedenis. Daar zou ik best meer van willen zien en ervaren, zonder de massa toeristen op de citadel bijvoorbeeld en zonder de moderne auto's in die sfeervolle straten.

2. Welke film en/of boek en/of liedje brengt je van je luie stoel naar een andere plek op aarde en waarom?
Twee boeken. Santa montefiore's boek onder de ombuboom is de reden dat ik graag nog eens naar Argentinië wil. En tijdens mijn nachtelijke uurtjes wachten op het busstation van Montreal (waarom ik daar om 3 uur s nachts zat, lees je in een volgende post) zat ik met dank aan de gedetailleerde beschrijving van dan brown voor zijn boek inferno in verschillende steden.

3. Wat voor soort posts/informatie lees je het liefst op andermans blogs?
Ligt aan de bestemming :) maar persoonlijke verhalen, gemixt met praktische tips vind ik het leukst!

4. Waar verheug je je het meest op en waar zie je het meest tegenop/ben je bang voor deze reis?
Oei, die eerste vraag heb ik vaker gehad van vrienden en familie. Maar volgens mij heb ik ook verschillende antwoorden gegeven. Van de natuur in canada tot aan de festivals die op de kalender staan in de usa en japan. En het pure reizen, onderweg zijn en ontdekken zelf.
Ik ben regelmatig bang om nummers te vergeten. Pincode, kamernummer (vandaag stond ik met mijn pasje bij de verkeerde deur), busnummers, telefoonnummers...En natuurlijk vind ik het soms lastig dat ik in mijn eentje op stap ben. Praktisch voorbeeldje: wie let er op je tas als je de toilet opzoekt? Maar ook is het soms fijn om gewoon met iemand te praten die je al kent, zonder dat je je eerst voor hoeft te stellen.

5. Met welke bizarre zoektermen zijn mensen wel eens op je blog terecht gekomen?
die zou ik op moeten zoeken. Zelfs als communicatiedskundige moet ik toegeven dat ik, niet heel actief bezig ben met mijn website statistieken...

Nu mag ik de liebsteraward doorgeven! En ik geef 'm aan milou van explorista. Ze is al langer actief in de reisblogwereld en ik vind haar posts altijd leuk om te lezen.
5 vragen van mij en, omdat ik ze nog niet mee heb genomen, ook de vijf vragen van Linda's travellin!

Mijn vragen voor de light-versie:
1. Welk land heeft een speciaal plekje in je hart?
2. Ben je een planner of juist van de bonnefooi?
3. Op welke momenten knijp je je ogen even dicht als je op budgetreis bent?
4. Hoe geniet je thuis het beste na van je reis?
5. Wat is je volgende bestemming?
En de vragen van Linda:
6. Ier een land waar je absoluut niet naartoe wilt?
7. Als je een lonely planeth10 gids mocht maken welke zou het dan woren?
8.als je iemand een vakantie cadeau mag doen,  wie wordt dan de gelukkige en waarom?
9. Wat is je leukste blogpost?
10. Waar haal je reisinspiratie vandaan voor je eigen vakantie?
11. Verassinsvraag: is er een vraag die je graag toe wilt voegen en beantwoorden?
------
The list of travel blogs i follow, keeps on growing!
The liebster award is a (I think Dutch) award for (new) travel bloggers. I received it from susan!
She made it a light version, which I follow along since it fits my backpacking lifestyle at the moment.
As promised on twitter, I took some time to think about answers and new questions while enjoying the view at niagara falls!

1. If you could travel in space as well as in time, where and when would you want to take a look?
While I'm writing this post I'm in Quebec city, I would love to see and experience this historic city eithout the mass if tourists and modern cars in the atmospheric streets.

2. Which movie and/or book and/or song trasports you from you lazy chair to another place on earth?
There are two books. Under the umbu tree from santa montefiore is one of the reasons Argentina is on my travel wishlist.
And while waiting for the first bus from montreal to quebec, dan brown's descriptions for his book inferno of the several cities where a great way to travel in my mind too. More about why I was at montreals bus station at 3 in the morning in my next post.

3. What do you like to read about mist on other blogs?
It depends on my next destination :) but I enjoy reading personal stories mixed with practical tips.
4. What are you most excited about for your trip and what scares you?
The first part of the question has been asked by family and friends too. And I've given different answers I think. From the nature in canada to the festivals that are on the calendar while I'm in the usa and japan. And of course the act of travelling itself.  Just being on the road.
On a very practical scale, I'm afraid to forget numbers. Pin codes, room numbers (forgot mine today and realized it when I tried my pass on a door and it didnt work), telephone numbers... and of course its sometimes hard travelling solo. Practical example: who's watching your bags when you have to go to the bathroom?  But on a more mental level sometimes its just nice having someone to talk to whom you didn't just met at the hostel.
5. What's the mist bizarre search term that has led people to your blog?
To be honest, I have no idea! As a communication specialist I have to admit that I 'm too busy enjoying my travelling to take time to look at my web statistics...

Now it's my turn to forward the liebster award to the next blogger and I give it to milou from explorista! She's been in the blogger workd a bit linger than me and I enjoy reading her post a lot.

5 new questions from me and the 5 questions linda from travellin came up whith, since I did the light version too.
1.Which country has a special place in your heart?
2. Planner or just go type of traveller?
3. When do yiu ignore your budget when you're travelling?
4. How do you keep the memories from traveling alive when you're back home?
5. What's your next destination?

Linda's questions
6. Is there a country you don't want to travel to?
7. If you could make a lonely planet guide, which would it be?
8. If you could, to who would you give a vacation and why?
9. What is you favorite blogpost
10, where do you get inspiration for your own travels?
11. Surprise question: which question would you like to add and what would be your own answer on it?

Niagara Falls

Looking for English? Scroll down for a bit!

Na een treinritje van iet meer dan twee uur rijdt de trein Niagara falls Station binnen. En dan? Een rek met folders. En verstopt in een hoekje twee heren in een hokje waar je een buskaart kunt kopen. Dat is het, voor de beroemde Niagara Falls.
Maar dan een busritje verder barst het toerisme inderdaad los.
Een vreemde combinatie van natuur en pretpark omgeving. Dat is hoe ik Niagara Falls ervaren heb.
Ik ben maar meteen mee gegaan met de massa richting de beroemde bootjes. Niet veel later sta ik op het bovenste dek, inclusief roze regenponcho. Roze, niet de beroemde blauwe, krijg je aan de Amerikaanse kant.

Hoe toeristisch het ook is, ik zou het boottochtje aanraden. Het is ontzettend leuk om een regenbui van de watervallen te ontvangen. En pas vanaf het bootje zie je tussen de regenmist door, hoe hoog de watervallen zijn.
Na het bootritje ben ik het pad afgelopen naar de Horse shoe falls. Nog even om het hoekje gekeken bij andere attracties, maar ik had mijn portie toeristme wel gehad. In plaats daarvan heb ik een hapje eten gehaald en dat met uitzicht op het neerstortende water opgegeten. Geen verkeerd uitzicht. Na de lunch nog wat winkeltjes gekeken en een mooie tas gevonden (tja, wat anders he...)

Tijdens het treinritje terug vanuit Niagara Falls zat ik naast een dame uit Philladelphia. Ze was op weg naar haar kleinkinderen. Ik heb een gezellig gesprek gehad met haar en de trein reed zowaar op tijd Union Station in Toronto binnen. Volgens deze mevrouw die het ritje regelmatig maakt, een uitzondering. Meestal is er vertraging, maar vandaag niet, lucky us!

--------------------
 The train enters Niagara Falls Station after just over two hours train ride from downtown Toronto. And then I'm lost. A stack of folders and a ticket boot hidden in a corner. That's the welcome for the famous Niagara Falls.
Just wait for your bus ride to arrive at the heart of the tourist buzz. That's where it felt like a strange mixture of nature and amusement park.
I went straight to the most touristy thing you can do when you're down at Niagara Falls. It didn't take long for me to be all dressed up in a rain poncho on the top deck of the little boat.

Even although it's very touristy, I would recommend going on the boat ride. It's great to feel the fall's showers.And it's only from the boat that you can loop up to the falls realizing how tall they are.
After the boat ride I strolled over to the famous Horse Shoe part of the falls. I checked on the other attractions too, but decided to just enjoy the view on the falls with a quick lunch. I've had worse views to look at. After that I went for some shopping and found myself a nice bag.

On the train ride home I had a great chat with a lady from Philladelphia. She was on her way to visit her grandchildren. We had a great chat and the train arrived right on time at Toronto's Union Station. Which, according to the lady was an exception. Lucky us!

 

Dat noemen ze nog eens beenruimte in de trein! - Speaking about leg space on a train!

Bericht uit Canada: Toronto - Message from Canada: Toronto

Looking for English? Scroll down for a bit!

Met een vertraging en in de regen wordt ik verwelkomd in Toronto. Deze miljoenenstad is de eerste stop van zo'n 20 dagen in Canada.
Ik verbleef in het HI-Hostel aan Church street, met letterlijk een kerk aan de overkant (St. James Church). De ligging is zo centraal, dat ik ondanks de groote van de stad, het meeste lopend gedaan heb.

De bekende foodmarket St. Lawrence is bijvoorbeeld maar een blokje verder. Wat verder weg, maar nog prima te lopen, is China Town. Ongeveer een half uurtje of iets langer. Ook daar kun je lekker (en goedkoop!) eten. Maar je kunt er ook Chinese souvenirs, verse groente en fruit kopen en Kensington Market (hippie-achtige winkeltjes in en rond Baldwin street) en de Art Gallery of Ontario (AGO) bezoeken. In het AGO heb ik de meeste tijd doorgebracht in de Canadese galleries. Ik ben tenslotte in Canada...

De CN-tower vond ik nogal aan de dure kant (zo'n 32 dollar om naar boven te gaan, ongeveer 20 Euro). Dus heb ik nog een tweede museum bezocht, het Royal Ontario Museum (ROM, ze houden van afkortingen hier). De tentoonstelling over de First Nation people was mooi opgezet. Maar het was maar een klein stukje van het grote, museum waar je verder nog tussen de dinosaurusskeletten en andere cultureel verantwoorde tentoonstellingen kunt dwalen.

Toronto ligt aan het water, Lake Ontario, om precies te zijn. Een enorm meer. Je kunt een wandelingetje maken langs het Water front, of waar ik niet aan toe ben gekomen, de ferry nemen naar de Toronto Islands. Ik ben wel naar het strand geweest. 's avonds. Niet om te gaan zwemmen (te koud), maar om naar het vuurwerk te kijken voor Victoria Day. En ik zat niet in mijn eentje op het frisse stand, maar ik was mee met Melissa (niet mijn zusje, dit was een Canadese die ik in Rome ontmoet heb) en een paar van haar studievrienden. Ook mee naar het strand waren een paar blikjes Steam Whisle bier. Bier dat wordt gebrouwen in hartje Toronto (bijna letterlijk naast de bekende CN-tower). Daar hadden we voor het tripje naar het strand een tour gedaan (gratis blikje bier + tour door de brouwerij + glaasje bier achteraf). Dat was ook voor mij als ik-drink-bijna-nooit-bierdrinker een leuke (en verassend lekkere) tour. Ook met dank aan de leuke tourguide met het meest toffe afrokapsel dat ik gezien heb.

Toronto was in ieder geval super tof! Ondertussen zit ik nu in Guelph, voor een familiebezoekje.

Zaterdag een post over de meest toeristische plek die ik bezicht heb als dag-tripje vanuit Toronto: Niagara Falls.
---------------
My flight from Iceland landed with a delay on the rainy international airport of Toronto. This huge city is the first stop for the 20 days I have in Canada.
I stayed at the HI-Hostel at Church Street, with a church (St. James Church) right across the street, how fitting! It has a great central location, even so that I could walk over to most of the places.

The famous foodmarket St. Lawrence Market, for example was only one block away. A little bit of a longer walk, but very do-able was the thirty-minute or so, walk to China Town. Another great place to catch a good (and cheap!) meal. But it's also a great place to buy some Chinese souvenirs, fresh fruits and vegtables and visit Kensington market (hippie-like shops in and around Baldwin street) and the Art Gallery of Ontario (AGO). At AGO, I spend most of my time at the Canadian galleries. I'm in Canada after all...

Going up on the CN-tower I found a little bit expensive (32 dollar or so). Instead I visited another big museum, the Royal Ontario Museum (ROM). All though it was only a small part of the museum, I liked the exhibition on the First Nations. Most of the museum is dedicated to dinosaurs and other cultural exhibitions that take some time to wander through.

Toronto lays at Lake Ontario. You can walk along the water front or, go to the Toronto Islands (I didn't have time for that though).
But you can also go to the beach! And I did that at night. Not to go for a swim (way to cold for that) but to watch the fireworks on Victoria Day. And best of all, I didn't do that alone, I got to spend the evening with Melissa (not to be confused by younger sister) who I met in Rome four years ago and some of her friends. We also to a few cans of Steam Whisle beer with us. This beer is brewed at the hart of the Toronto city (almost next to the CN-tower). We had gone on a brewery tour, before going to the beach. And even for someone who doesn't drink beer so often, it was a great (and surprisingly tasty) tour! Also a thank you for the great tour guide with the biggest and coolest looking afro-hair-do I've seen so far.

Toronto has been great and at the moment I'm in Guelph for a family visit.
Saturday you can read about my most touristy experience I've had while on a day trip from Toronto: Niagara Falls.

 

 

De natuur bepaalt in Zuid-IJsland - nature leads the way in southern Iceland

Het wemelt van de toeristen voor de iceland excursions en grayline office. Ik voel me officieel toerist.
Een ontzettend wakkere roodharige vrouw komt aan springen. Niet veel later zit ik met deze vrolijke dame en twee Britse koppels in een busje. Deedee begint al met feitjes nog voor we het kleine Reykjavik achter ons gelaten hebben. Wist je bijvoorbeeld dat er in de hele geschiedenis van IJsland maar 1 keer een file is geweest? Gooit ze over de boxjes als het aan de andere kant van de weg wat langzamer rijdt. Dit is wat wij een verkeersopstopping noemen. Met de soms overvolle snelwegen in mijn gedachten verschijnt er een glimlach op mijn gezicht. Het gaat een leuk dagje worden vandaag.

Onze eerste stop is ongeveer anderhalf uur rijden. De skogafosss waterval, waar het spontaan begint te wat te spetteren zodra we de deur open schuiven. En waar de zon weer begint te schijnen als we diezelfde deur weer dicht doen om verder te rijden. Aangename kennismaking met het meest bekende IJlandse sprookje, de weersvoorspelling. Deze wisselvalligheid, inclusief de timing qua buien zodra we het busje uit stappenhouden we de hele dag vol.

Een korte tussenstop is er bij Eyjafjallajokull De beruchte vulkaan die in 2010 met haar uitbarsting menig reisplan in de soep heeft laten lopen. De natuur bepaalt hier wordt duidelijk. Want het is nog niet gelukt een vulkaanuitbarsting te voorspellen. Zelfs als in een keer alle sneeuw smelt op de vulkaan betekent dat niet dat ze ook tot uitbarsting komt. Nog beruchter is de vulkaan Hekla. De onvoorspelbaarheid zorgt ervor dat de mensen die in het gebied om de vulkaan wonen altijd een evacuatietas klaar hebben staan, mocht ze tot uitbarsting komen.

Wij gaan een gletsjer wandeling maken op de myrdalsjokull gletsjer.
We worden begroet door twee heren van Arctic adventures. Wij mogen achter hen aan de gletsjer op waggelen. Door de cramptons die we onder onze schoenen gebonden hebben, moet je namelijk wat wijdbeens gaan lopen. Denk aan een cowboy. En flink stampen zodat je ook in het ijs staat en er niet alsnog vanaf glijdt. Vanaf de gletsjer denk je een pracht uitzicht te hebben. Dat is, ondanks de mistige wolken, wind en regen zeker het geval. Maar, waar we nu uitkijken op een vlakte en een smeltmeer, lag zo'n tien jaar geleden de gletsjer al of nog. Het natuurlijke proces van smelten en groeien gaat op dit moment sneller dan dat de natuur kan bijhouden.
Wij genieten van wat we vandaag zien. Want morgen is de gletsjer vast weer wat veranderd. Een drain hole erbij of een beginnend scheurtje dat weer een week verder zomaar een diepe kloof kan zijn. Dat bepaalt de gletsjer helemaal zelf.

Na de indrukwekkende gletsjer is het tijd voor een lunch break. In Vik, het meest zuideijke plaatsje van IJsland neem ik een traditionele IJslandse soep. Dat is iets met vlees, ik denk lam, kleine aardappeltjes, wortel en ui. Met een god gevulde maag is de volgende stop Reynisfjara met een
zwart zand/kiezel strand. Misschien nog wel mooier dan een wit zandstrand.

Nog een laatste stop voor we terug rijden naar Reykjavik. De waterval Seljalandsfoss waar je achterlangs kunt lopen.

Ik slaap die nacht prima, nog nagenietend van al het natuurschoon dat ik heb mogen zien en ervaren vandaag.
--------------------------------
There are tourists swarming in front of the office of Iceland grayline excursions.  Definitely feeling like a tourist too.

A wide and awake red haired women jumps into our direction. A few moment s later me and two British couples join this happy lafy in a mini van. Deedee starts rattling funny facts right away.
Did you know, for example that there's been a traffic jam only once in the history of Iceland? Her hapoy voice declares over the boxes when the traffic on the other side of the road is going just a bit slower than our side. The slightly slower riding lane, is what comes closest to a traffic jam to Icelandic standards. The bussy higways at home come to my mind and I can't help but put a smile on my face. It's going to be a great da today.

Our first stop is about one and a half-hour away.  
It starts drizzling as soon as we open tge door to walk up to the Skogafosss waterfall. Timed perfectly the drizzle stops and the sun comes
back out when we get back in our van.
It's a great example of the unpredictable Icelandic weather. We keep up with the changing eeather including it's not so wonderfull timing all day.

We stop shortly at Eyjafjallajokull. Thats the volcano that caused so much trouble to travellers in 2010. Nature leads the way in the south of tu e country. Scientists haven't succeeded in successfully predicting a volcanic eruption. Even if all snow on the Vulcano melts in just a day, it doesn't mean she's going to erupt. So the people in the vulcanic areas always have an evacuation bag ready to go.

Next up is our glacier walk on the myrdalsjokull glacier. To guides from arctic adventuree greet us there. We will be wobbling up and on the glacier with them. The cramptons we are wearing give us a wide legged cowboy, duckling kind of walk. And we're suppose to stamp withous hesitation so that the cramptons can actually do whst they were made for, give us grip on the ice.
You kight thing you have an awesome view from a glacier. Which, despite the misty weather and blowing rain that started again, is certainly true. But while ee enjoy the current view, our guide telks us that this glacier just ten years ago rewched all the way to where our van is parked (20-30 minute walk away).
The natural process of melting and growing, simply can't keep up with todays changing temperatures.
With this in mind, we enjoy the view we have today. Because the glacier changes all the time at her own wish.

After the impressive glacier walk, its time to let it all sink in during lunch break. In Vik, the most southern town of Iceland,  I chose to enjoy a traditional Icelandic soup.
With a full stomach we head to our next stop Reynisfjara. This place is famous gor its black sand beaches and basalt collumns.
Maybe this black sand beach is even prettier than a tropical egite sand beach.

One more stop before we drive back to Reykjavik,  the seljalandsfoss waterfall. Famous for its walking way behind the falling water.

Back in my hostel bed I happily look back on al l the natural wonders I got to experience today before I fall sound asleep.

Bericht uit IJsland - message from Iceland

Terwijl ik dit schrijf vanaf de luchthaven ben ik nog aan het nagenieten van de Blue lagoon. Mijn laatste toeristische, maar heerlijk relaxte stop voor mijn vlucht naar Toronto, Canada. De afgelopen dagen heb ik nodig gehad om in de reis modus te komen, mijn laatste week thuis was prachtig, maar druk. Ik ben op wereldreis. Het is echt waar. Ik heb het de afgelopen dagen regelmatig moeten zeggen tegen mijzelf. Het begint inmiddels een beetje te wennen.

De meeste tijd heb ik doorgebracht in Reykjavik. Het is een heerlijk compacte stad waar ik alles lopend gedaan heb. De eerste dag heb ik me vermaakt met de bezienswaardigheden die de hoofdstad te bieden heeft. Hellgrimskirkja, de grote, witte bekende kerk bijvoorbeeld. Ik kon het niet laten om de toren op te gaan (600kronen). Even reykjavik van bovenaf bekijken.

Op maandag zijn veel musea dicht, maar Reykjavik 871 +/-2 was wel open. Dit museum heeft gelukkig ook een wat minder raadselachtige naam, the settlement museum. Het is letterlijk gebouwd om een stukje opgraving. Het oudste deel daarvan is ongeveer 871 jaar oud, maar dat kan ook twee jaar ouder of jonger zijn. Zie daar de raadselachtige naam. Het kleine museum doet ondanks het misschien wat stoffige onderwerp, bijna futuristisch aan dankzij de modern opgezette tentoonstelling.

De stad is soms een prachtig voorbeeld van tegenstellingen. Aan de ene kant de oude haven en daarnaast het moderne concert- en conferentiegebouw Harpa.
Een traditie die de IJslanders in ieder geval in ere houden is het baden in de heetwaterbronnen.
De Blue lagoon kent iedere IJslander en de meeste toeristen. Maar in de hoofdstad zelf zijn ook een aantal openluchtbaden te vinden. Verwarmd en meestal met zogenaamde hotpots van tussen de 38 en 40 graden. Met een prijs van maar 600 kronen, is het in ieder geval heel betaalbaar. Het is dit bezoekje aan het zwembadin de stad dat mij over heeft gehaald om ook naar de veel duurdere Blue Lagoon te gaan (inclusief vervoer van reykjavik naar de luchhaven (de bluelagoon is dan je ' tussenstop') was het 8500 kronen). Maar het was het waard. Alleen al om de prachtige locatie.

Een dag heb ik niet in Reykjavik doorgebracht. Dat was op mijn toerdagje. En in plaats van de bekende golden circle tour, heb ik de Zuidkust van IJsland bezocht. Ik had namelijk een ding heel hoog op mijn wenslijstje staan voor IJsland: een gletsjer wandeling. Deze tour gaf mij zo'n wandeling, twee watervallen en een bezoek aan een zwart zand strand.
Die tour verdient een eigen blogpost. Alleen al om het feit dat ik tijdens die tour zoveel weetjes te horen heb gekregen van onze vrolijke en praatgrage tourgids Deedee.

Dus terwijl ik de  komende week Toronto ga ontdekken kunnen jullie lezen over mijn IJslandse avonturen. Geschreven in het vliegtuig, ergens boven de Atlantische oceaan.
-----
I am still with my thoughts at the Blue lagoon ehile I'm writing this at the airport.  It was my last touristy but very relaxing stop before boarding my flight to Toronto,  Canada. I've been using my days in Iceland to get myself into travelmode. My last week at home has been awesome, but very busy. I'm travelling around the world. I'm really doing this. I've had to tell myself these things regularly the past few days. But it's starting to sink in.

Most of my time in Iceland I spend in Reykjavik.  Which is such a walkable city. I've been walking around town all the time. The first day I spend discovering some of what this most northern capital has to offer. 
Hellgrimskirkja for example, the famous big, white church. I couldn't resist going up on the tower (600 kroner). Just to look at the city from above.
Most museums are closed on Monday,  but Reykjavik 871 +/- 2 was open this day. Luckily this museum also has an easier name, the setlement museum. It is literary built around an excavation site. The oldest discovery made at this site is 871 years old, or two years younger or older, they can't say exactly. Hence the mysterious name. The small museum looks quite futuristic,  despite the dusty historical theme. Which is definitely a plus.

The city can be a great example on paradoxes at times. The old harbor on one side and the modern futuristic concert and conference building Harpa.
One traditions that the citizens of Reykjavik keep up and running is soaking in the natural hotsprings.
Every Icelander knows about the Blue lagoon, as well as most tourists. But the capital itself also holds a few heated (outdoor and indoor) pools. Usually these public pools have a few hotpots as well, running from 38 to 40 degrees celcius. Being just 600 kroner, it's a great budget option. It is because I liked my visit to the local pool so much that I entered on the blue lagoon airport transit.
This transfer with a stop at the blue lagoon, from Reykjavik to keflavik airport costed me about 8500 kroner.  But it was worth it, if only for the fact that the location is hard to beat.

One out of four days i didn't spend in Reykjavik.  That was on my tour day. I chose a tour to the south coast over the famous golden circle tour. That was because there was one activity high on my wishlist for Iceland: glacier walking.
This tour included a glacier walk olus a visit to two waterfalls and a black sand vulcano beach.
It was great, even so good that it deserves a blogpost of its own. If only to fit all the little fun facts I picked up during this day. Thanks to our happy and chatty tourguide Deedee.

So, while I'll be exploring toronto the comming wek, you can read about my adventures in Iceland.  Written on the airplane, somewhere above the Atlantic ocean.

Sneak peek vanuit IJsland - sneak peek from iceland

Zaterdag meer! Voor nu wacht mn laatste stop voor t vliegtuig naar toronto, de blue lagoon!

Ingepakken en gedag zeggen - packed and saying goodbye

Twee tassen (de Grote en de Kleine) staan gepakt en klaar om te vertrekken. Dat worden mijn twee reismaatjes voor mijn solo trip rond de wereld de komende zeven maanden.

De afgelopen week voelde als een grote afscheidsronde van vrienden, familie, mijn collega's en mijn baan (want mijn contract eindigt deze maand).

Maar het gedag zeggen tegen de belangrijkste mensen, mijn ouders, broertje en zusje staat mij morgen nog te wachten.

En dan ga ik de wijde wereld in! Mijn eerste stop is Reykjavik, IJsland.

------------------

Two bags (I nicknamed them Grote (big one) and Kleine (little one) are packed and ready to go.They are going to be my travel mates for my solo trip around the world for the next seven months.

Last week felt like a big round of goodbyes from friends, family and collegues (including the job itself, since my contract ends this month). But saying goodbye to the most important people in my life, my parents and younger brother and sister still awaits me tomorrow.

Then I'm off into this big wide world! My first stop is Reykjavik, Iceland.

Nog één weekje Nederland

My bicycle last Summer is on the right

Even snel een vergeten boodschap halen, 's ochtends wakker te worden op weg naar het station, vriendinnen opzoeken... Ook al ontbreekt er een rem, is de verlichting kapot, doet alleen de tweede versnelling het nog en loopt de ketting al een tijdje niet meer even soepel om het nog wel dienstdoende tandwiel. Mijn huis-tuin en keuken-fiets is één van de dingen die ik ga missen als ik over een weekje op reis ga.

Net als een kroketje uit de muur en relaxen in onze heerlijke achtertuin (waar sinds kort ook wat kippen rondscharrelen). Gelukkig is er op reis de mogelijkheid om fietsen te huren, en kan ik niet wachten om andere lekkere snacks te ontdekken en is een strand of een mooi uitzicht vanaf een berg ook geen verkeerd vooruitzicht.

Maar ik zal voor de komenden maanden wel gedag moet zeggen tegen mijn onvervangbare familie en vrienden in Nederland. Want skypen, mailen en appen is toch niet hetzelfde. De komende week zal het afscheid nemen als een rode draad door de dagelijkse dingen lopen. Net als opruimen, schoonmaken en de laatste dingen regelen.

----------------------------

Quickly return to the supermarket for a forgotten ingredient, the best way to wake up on my way to the train station in the morning, visiting friends....While it's missing one of its breaks, borth lights are broken, I'm stuck in second gear for ages and the chain is having trouble sliding smoothly over it's wheel. My day to day bicycle is one of the things that I'll miss when I leave on my round the world trip in a week.

Also on the miss-list: snacking from the hole in the wall and relaxing in our nice back yard (including some chicken poking around, now!). Luckily, there are some opportunities to hire a bicycle here and there, I can't wait to try out new snack and a view from the beach or a mountaintop isn't a bad thing to look forward to.

But I will have to say goodbye to my irreplaceable family and friends in The Netherlands. Because Skype, mail and whats app only get you so far. Saying goodby will be a returning theme during my last week at home. As well as organizing, cleaning and sorting out the last things before leaving.